၂၀၀၇ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းတုန္းက ရာဇၿဂိဳလ္နဲ႔ သာ၀တၳိကို သြားျဖစ္တယ္။ အဲဒီကို ေရာက္ေတာ့ ဖတ္ထားမွတ္ထားသမွ် ပါဠိစာေပေတြထဲက သတိရမိတဲ့ အေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး။ ပါဠိစာေပသင္ခါစက ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြထဲက တစ္ပုဒ္ကိုေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ သတိရမိတယ္။ ေဒ၀ဒတ္အေၾကာင္းပါ။ ဇတ္လမ္းကေတာ့ အားလံုး သိၿပီးသားပါပဲ။
၀ရာႏုဘာ၀သၪၨာတ-၀မၼိေနာပိ ၀ဓတၳိက။
၀သုဓာ ၀ိ၀ဋာ အတၱ-၀ဓာယ ေဒ၀ဒတၱ ေတ။
မဟာက႐ုဏာေတာ္၀တ္႐ံု ဆင္ျမန္းထားေသာ ျမတ္ဗုဒၶကိုမွ
အေသသတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည့္ အို…ေဒ၀ဒတ္
သင့္အတြက္ေတာ့
ေျမအျပင္သည္
ကိုယ့္ေသတြင္း ကိုယ္တူးသကဲ့သို႔
ဟင္းလင္းပြင့္ခဲ့ၿပီ…။
ဒီလို စႀကၤာဂါထာေလးေတြကို အၿမဲတမ္း မေရးျဖစ္ဘူး။ တကယ့္ကို အေၾကာင္းညီၫြတ္မွ။ ဒီဂါထာေလးကို ေရးျဖစ္တဲ့ အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ ပါဠိစာလံုးေလး တစ္လံုးကို ေတြ႕မိလို႔ပါ။ “အတၱ၀ဓ”တဲ့။ အတၱ=မိမိကိုယ္။ ၀ဓ=သတ္ျခင္း။ Pali Test Society ပါဠိအဘိဓာန္က self-destructionလို႔ ဖြင့္တယ္။
၀ဓမွာ “၀”အကၡရတစ္လံုးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီအကၡရာကို အသံုးျပဳၿပီး ဒီဂါထာေလးကို စၿပီး ပံုေဖာ္ရတယ္။ ကိုယ္ေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းမွာ ပါတဲ့ သူကလဲ ေဒ၀ဒတၱ။ ဒီမွာလဲ “၀”အကၡရာတစ္လံုးပါျပန္ေရာ။ နည္းနည္း ႐ုပ္လံုးေပၚလာတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ၀ဓတၳိက=သတ္ျဖတ္ဖို႔ လိုလားသူ။ “၀” ၃လံုး ႐ွိသြားေရာ။ ၿပီးေတာ့ ၀သုဓာ=ေျမျပင္။ ၀ိ၀ဋာ=ဟင္းလင္းပြင့္။ “၀” ၅လံုး ျဖစ္သြားၿပီ။ ဒါေတြက ေဒ၀ဒတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အကၡရာေတြ။
ျမတ္ဗုဒၶနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ စကားရပ္ကေတာ့ တစ္ခုထဲ။ ၀ရာႏုဘာ၀သၪၨာတ၀မၼီ=ထူးျမတ္ေသာ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာ႐ွိသူ။ ဒါက တိုက္႐ိုက္ ဘာသာျပန္တာ။ “မဟာက႐ုဏာေတာ္၀တ္႐ံုနဲ႔ ျမတ္ဗုဒၶ”ကေတာ့ ဆိုလိုခ်င္တဲ့ အဓိပၸါယ္ပါ။ ဒီေ၀ါဟာရမွာ “၀”အကၡရာ ၃လံုးပါတယ္။
ဒီေတာ့ အားလံုးေပါင္း “၀” ၈လံုး။ ဒီဂါထာ ဖြဲ႕စပ္နည္းအရ “၀” ၈လံုး ပါကိုပါရမယ္။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ထားရတယ္။ ဒီလို ဇတ္လမ္းနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ အကၡရာေတြကို စုစည္းၿပီး ဒီိလို စႀကၤာဂါထာေလးေတြ ေရးျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။ အခုေတာ့ မေရးျဖစ္တာ ၾကာေနၿပီ။ အင္း...အကၡရာေတြလဲ ပထ၀ီ၀င္ျဖစ္ကုန္ၿပီလားမသိ။
Sunday, August 31, 2008
ပထ၀ီထဲက သမိုင္း
Saturday, August 23, 2008
အေပးအယူ
၀ဟေႏၲာ စီ၀ရံ ဘဒၵံ၊
၀ၪၥစိေတၱာ ၀ဓာဇီေ၀ါ။
၀ရသတၱံ ၀ရံ ယာစိ၊
၀ရေဒါေယ၀ ဆဒၵေႏၲာ။
မုဆိုးညစ္ ေသာႏုတၱိဳရ္ သကၤန္းဘန္းျပလို႔ လိုရာေတာင္းဆို…။
ဆုႀကီးပန္ ဆဒၵန္ဆင္မင္း အသက္ႏွင္းအပ္ခဲ့ေလၿပီ…။
ၾကာၿပီ။ ဒီဂါထာေလးကို ေရးခဲ့တာ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ ဘာေၾကာင့္ေရးခဲ့လဲဆိုတာေတာင္ ၀ါးတာတားျဖစ္ေနၿပီ။ အခု ျပန္ဖတ္မိေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မယံုႏိုင္ေအာင္ျဖစ္မိတယ္။ လိုတာ ရလို႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနသလား။ ရတာ မလိုလို႔ ညည္းညဴေနသလား။ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ “ယူကားယူ၏…မရ” ျဖစ္ေနတာပါပဲ။
Thursday, August 21, 2008
ေျခရာလဲေပ်ာက္ ေရလဲေနာက္
ဥမၼဳဇၨေႏၲာ နိမုဇၨေႏၲာ၊
ေသာ ေလာကဓမၼသာဂေရ။
ပႅ၀ေႏၲာ ဂေတာ ေခဒံ၊
ကထံ ပါရံ ဂမိႆတိ။
ေလာကဓံပင္လယ္ထဲ
ျမဳတ္လိုက္ ေပၚလိုက္ ေျမာလိုက္
ပင္ပမ္းလို႔ ႏြမ္းနယ္လို႔
ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္ၿပီေကာ…။
Thursday, August 14, 2008
အလကၤာငွက္သို႔ အလြမ္းေတး
သစၥာယတနနီဠမွိ၊
သစၥပကၡီ နိလီယတု။
သစၥာဓိပတိနိဒၵိ႒ံ၊
သစၥဂီတံ နိကူဇတု။
သစၥာသိုက္ၿမံဳထဲမွာ
သစၥာငွက္ငယ္ ကြန္းခိုပါေတာ့…။
သစၥာသခင္ ဖြဲ႕သီခဲ့တဲ့
သစၥာေတးကို သီက်ဴးပါေတာ့…။
Wednesday, August 13, 2008
တြင္းနက္
ေလာေက ဇိဃစၦာ ပရမာ၀ ေရာဂါ၊
ကိေစၦန ဘိကၡာပိ ဂေ၀သိတဗၺာ။
အႆာသကာ ေန၀ မယံ အဟုမွာ၊
ပစၦာ ဘ၀ိႆာမ ႏု ပီတိဘကၡာ။
ငတ္မြတ္မႈဟာ တကယ့္ ေရာဂါ၊
အစာေရစာလဲ ႐ွားပါး။
အသက္႐ွဴလဲ အရမ္းၾကပ္။
ပီတိကိုမွ စားရပါ့မလား…။
Monday, August 11, 2008
ၾသ၀ါဒအကၡရာ
ျဗဟၼဏီအကၡရာနဲ႔ ပါဠိဂါထာေလး ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေရးျဖစ္တယ္။ ဂါထာကေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အဆံုးအမပါ။ အသြင္သ႑ာန္အေနနဲ႔ ေခ်ာေမြ႕ေျပျပစ္ၿပီး အႏွစ္သာရအေနနဲ႔ သိမ္ေမြ႕နက္နဲတဲ့ ဒီဂါထာကို ျမတ္ဗုဒၶပံုေတာ္နဲ႔အတူ ေဖာ္က်ဴးခြင့္ရလိုက္တာ မဂၤလာပါပဲဗ်ာ။ ပါဠိဂါထာက ဒီလိုပါ…
သဗၺပါပႆ အကရဏံ၊
ကုသလႆူပသမၸဒါ။
သစိတၱပရိေယာဒါပနံ။
ဧတံ ဗုဒၶါန သာသနံ။
ပံုေတာ္မွာ ဂုဏ္ေတာ္ ေဖာ္က်ဴးဖို႔ အားေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ေက်းဇူးတင္ရမွာပဲ။
Friday, August 8, 2008
အ႒ အ႒ အ႒ အ႒
ေယသံ ပန အႏၶကာရသဂၤါမတေလ သစၥာ၀ုဓံ,
ေတသံ အႏုပေမာဒေလာဟိတာနိ အ၀ႆုသႏၲိ,
တထာပိ ေတသံ သႏၲိ၀ါဒါ ေန၀ ၀ိနႆႏၲိ,
ပရိစဇနဇီ၀ိတံ န ပရိဘိဇၨတိ,
အေဟာ ၀တ သူရေမာရာ။
အမိုက္တိုက္စစ္ေျမျပင္မွာ
သူတို႔…
သစၥာလက္နက္ကို စြဲကိုင္လို႔
ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေသြးေတြ ခန္းေျခာက္လို႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားေတြေတာ့ မပ်က္သုန္းလို႔
စြန္႔လႊတ္မႈဇီ၀ိန္ မေႂကြပဲ့လို႔
ေအာ္…ရဲရဲနီေဒါင္းတို႔…
