Tuesday, October 14, 2008

သမုဒယ, လျပည့္ညႏွင့္ အတၱအဘိဓမၼာ

တခ်ိန္တုန္းက…။
ျဖဴစင္တဲ့ ဘ၀ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္။
အခုေတာ့ အေရာင္ေတြ စြန္းလို႔။
အရာရာ ေျပာင္းလဲ့ခဲ့ဲၿပီေကာ…။

မနာပတာရာပရိ၀ါရိေတာ ေသာ၊
နိသာကေရာ ဒိပၸတိ အႏၶကာေရ။
သိေနဟဇုဏွာယ.ထ စုမၺိတာနံ၊
အ၀ႆုတာနံ ဟဒေယာ သုဖုေလႅာ။

လျပည့္၀န္း
ၾကယ္စင္ေတြ ၀န္းလို႔ ရံလို႔
အေမွာင္ထဲမွာ လင္းလို႔ လက္လို႔
အခ်စ္လေရာင္ျခည္က နမ္းလို႔ ႐ႈိက္လို႔
တမ္းတမ္းစြဲေနသူတို႔ ႏွလံုးသားၾကာပြင့္ လန္းလို႔ စြင့္လို႔…။

5 comments:

Anonymous said...

ပုညရွင္ရဲ႕အရိပ္အာသကုိ ခုိလုံခြင့္မရ၊ ဧရာ၀တီရဲ႕ စီးဆင္းသံ၊ စစ္ကုိင္ေတာင္ရဲ႕ရနံ႕ေတြနဲ႕ ေ၀းေနရတဲ့
သူအတြက္ သမုဒယ လျပည့္ည အဘိဓမၼာဟာ အင္အား တစ္ခုပါဗ်ာ။

pandora said...

တဒဂၤ လျပည့္ည ရဲ႕ သမုဒယ ေရာင္ျခည္ေတြကို လာေငးသြားတယ္

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

;)

Ko Min Htet said...

အဒိ႒ကာေလာပိ စိရံ ၀တာယံ သဟာယ၊
ယဒါ အေမွဟိ ကတၳစိ သဟဗ်ဂတာ။
ပဋိမာေနေႏၲန မယာ ရစိတာယံ ဂါထာ၊
ကာလံ မယံ သဒၶႎၡၡ သုခမာဂတာ ဆာယာယ။

(ေတးမြန္) said...

စာေတြ ဖတ္ၿပီးရင္ အကၡရေတြ က်န္ေသးတယ္ေနာ္ဆိုတာပဲ စိတ္ထဲက်န္ခဲ့တယ္။ အခုပိုင္ရွင္ဘယ္ေပ်ာက္..